Net zoals vorig jaar gaat het om de oude racemotoren uit vervlogen tijden waar mee de berijders met vlot tempo rondjes reden over het legendarische circuit.
Ik was niet alleen, Mijn beste Buurmannen en dat zijn mijn makkers Jaap-Jan en Jarno waren samen met de vader en een oom van Jaap-Jan en een kennis ook die kant op gegaan voor het klassieke racegeweld.
Vrijdag gingen we naar de eerste racedag op het circuit, bij aankomst hoorden we al vele motorfietsen over de baan rijden, nadat we even op de tribune hadden gezeten wouden we wel eens wat meer van circuit zien en toen zijn we direct in de richting van het meest beroemde bocht van Spa Francorchamps gelopen, Namelijk de Eau Rouge Radillion, vanuit de tribune heb je een mooi uitzicht op de befaamde bocht maar van de andere kant is het uitzicht ook spectaculair.
Na de Radillion komt de Kemmel Strait die doorloopt naar Les Combes Bochten combinaties, op dit rechte stuk kunnen makkelijk zeer hoge snelheden worden gehaald!
Bij Les Combes tot aan Bruxelles/Rivage ben je op het hoogste deel van het circuit, bedenkend dat ik inmiddels met de anderen al langs de Kemmel Strait naar boven ben gewandeld, dat is ook een hele beklimming, uiteindelijk begint de daling op de baan in de Rivage/Bruxelles bocht.
Na een tijdje waren we weer terug op het paddock, daar gingen we langs de oude pitboxen lopen toen we deze briljante vent tegen kwamen, Gekleed als een motorrijder uit de jaren 30, ook zijn motor had dat klassieke karrakter, Deze man speelt de de hoofdrolspeler na uit een film waarvan ik nog niet eerder gehoord had maar wel erg leuk moest zijn! Namelijk “No Limit” en bij na zoeken is er ook erg weinig bekend over deze film uit 1935.
In Coo is de plaats waar wij overnachten en daarnaast ook nog eens naar een cafetje gingen om een lekker belgisch special biertje te drinken.
Op de volgende morgen dat we terug kwamen op het Circuit waren de zijspan motoren op de baan, de motoren waren zeer divers, de ene oud en andere was vrij modern en dat was duidelijk te merken in hoe snel de zijspan motoren aan ons voorbij gingen!
Na de zijspan motoren liepen we weer naar de oude pits toe, daar zagen we de Nederlandsche motorracer Wil Hartog, we zagen hem eerst bij zijn bus en pitbox en niet veel later had had de Witte Reus (naam kreeg hij door het dragen van een wit motorpak) een interview bij een motorhelmen stand en vertelde daar hoe hij de kans kreeg om bij Suzuki te mogen rijden destijds in de jaren 70.
Zo zie ik deze motorfiets, ik zou denken dat die nog niet zo oud is maar kan al wel makkelijk 25 jaar oud zijn, wat een tijdloze machine en ik vind het fantastisch!
Groeten Arnold
